کد مطلب:313766 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:316
ایمان ابوطالب
امام صادق علیه السلام فرمود:
اگر ایمان ابوطالب را در یك كفه ی ترازو و ایمان این مردم را در كفه ی دیگر قرار دهند ایمان ابوطالب فزونی خواهد داشت.
اصحاب كهف ایمان خود را پنهان كردند و كفر را ظاهر ساختند. خداوند به آنان دوباره پاداش می دهد. [1] .
علی علیه السلام فرمودند:
«و الذی بعث محمدا صلی الله علیه و آله و سلم بالحق نبیا لو شفع أبی فی كل مذنب علی وجه الأرض لشفعه الله».
قسم به كسی كه محمد صلی الله علیه و آله و سلم را به حق به پیامبری برگزید اگر پدرم در حق تمام گناهكاران روی زمین شفاعت كند، خداوند می پذیرد. [2] .
غرض ورزی عناصری كه خود اصل و نسب پاك نداشته از جمله معاویة بن ابوسفیان از دلایل عمده ی طرح شبهه در ایمان ابوطالب علیه السلام و اسلام است.
ابوطالب علیه السلام به حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم گفت:
[ صفحه 17]
به خدا قسم از حمایت تو دست برنمی دارم و تو مأموریت خود را به پایان برسان. [3] .
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
لذا تا ابوطالب زنده بود، قریش نتوانست مرا به سختی آزار دهد. بنابراین اگر ابوطالب علیه السلام از موضع تغییر بیرون می آمد مانند دیگر مسلمانان حرمتش نزد قریشیان از بین می رفت. برخی از این احادیث عبارتند از پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
1- یا عم ربیت صغیرا و كفلت یتیما و نصرت كبیرا فجزاك الله عنی خیرا. [4] .
ابوطالب علیه السلام بعد از چهل و چند سال تلاش در بستر مرگ افتاد و با هشتاد و اندی سال درگذشت او را در سال 10 بعثت در كنار قبر پدرش عبدالمطلب در قبرستان حجون به خاك سپردند. [5] .
ابوطالب علیه السلام در واپسین لحظه های عمر خود نیز دست از یاری حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم برنداشت بزرگان خانواده را مخاطب ساخته چنین فرمود: چهار تن را به یاری پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سفارش می كنم فرزندم علی علیه السلام و بزرگ قبیله ی عباس و شیر خدا حمزه كه هماره از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم حمایت كرده و فرزندم جعفر تا او را یاور باشید و شما كه عزیزان من به فدایتان باد همیشه برای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در برابر دشمنان چون سپرها محافظ باشید. [6] .
ابوطالب علیه السلام فرزندش علی علیه السلام را بارها در بستر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می خواباند تا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از دسیسه ی قریش در امان بماند روزی به علی علیه السلام گفت: فرزندم بردباری پیشه كن كه از نشانه های خردمندی است.
هر زنده ای به سوی مرگ می رود من بردباری تو را آزموده ام و بلاها سخت
[ صفحه 18]
و دشوارند تو را فدای زنده ماندن نجیب فرزند نجیب كرده ام. [7] .
و آنگاه كه پیامبر صلی الله علیه و سلم گروهی را به حبشه فرستاد حضرت ابوطالب علیه السلام سیزده نفر را به سوی نجاشی گسیل داشت تا از وی بخواهند با مسلمانان خوش رفتاری كند مشركان در سال هفتم بعثت از حربه ای دیگر استفاده كردند. آنان با هم پیمان بستند تا هر نوع رابطه با بنی هاشم را قطع كنند. [8] .
اگر ایمان ابوطالب را در یك كفه ی ترازو و ایمان این مردم را در كفه ی دیگر قرار دهند ایمان ابوطالب فزونی خواهد داشت.
اصحاب كهف ایمان خود را پنهان كردند و كفر را ظاهر ساختند. خداوند به آنان دوباره پاداش می دهد. [1] .
علی علیه السلام فرمودند:
«و الذی بعث محمدا صلی الله علیه و آله و سلم بالحق نبیا لو شفع أبی فی كل مذنب علی وجه الأرض لشفعه الله».
قسم به كسی كه محمد صلی الله علیه و آله و سلم را به حق به پیامبری برگزید اگر پدرم در حق تمام گناهكاران روی زمین شفاعت كند، خداوند می پذیرد. [2] .
غرض ورزی عناصری كه خود اصل و نسب پاك نداشته از جمله معاویة بن ابوسفیان از دلایل عمده ی طرح شبهه در ایمان ابوطالب علیه السلام و اسلام است.
ابوطالب علیه السلام به حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم گفت:
[ صفحه 17]
به خدا قسم از حمایت تو دست برنمی دارم و تو مأموریت خود را به پایان برسان. [3] .
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
لذا تا ابوطالب زنده بود، قریش نتوانست مرا به سختی آزار دهد. بنابراین اگر ابوطالب علیه السلام از موضع تغییر بیرون می آمد مانند دیگر مسلمانان حرمتش نزد قریشیان از بین می رفت. برخی از این احادیث عبارتند از پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
1- یا عم ربیت صغیرا و كفلت یتیما و نصرت كبیرا فجزاك الله عنی خیرا. [4] .
ابوطالب علیه السلام بعد از چهل و چند سال تلاش در بستر مرگ افتاد و با هشتاد و اندی سال درگذشت او را در سال 10 بعثت در كنار قبر پدرش عبدالمطلب در قبرستان حجون به خاك سپردند. [5] .
ابوطالب علیه السلام در واپسین لحظه های عمر خود نیز دست از یاری حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم برنداشت بزرگان خانواده را مخاطب ساخته چنین فرمود: چهار تن را به یاری پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سفارش می كنم فرزندم علی علیه السلام و بزرگ قبیله ی عباس و شیر خدا حمزه كه هماره از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم حمایت كرده و فرزندم جعفر تا او را یاور باشید و شما كه عزیزان من به فدایتان باد همیشه برای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در برابر دشمنان چون سپرها محافظ باشید. [6] .
ابوطالب علیه السلام فرزندش علی علیه السلام را بارها در بستر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می خواباند تا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از دسیسه ی قریش در امان بماند روزی به علی علیه السلام گفت: فرزندم بردباری پیشه كن كه از نشانه های خردمندی است.
هر زنده ای به سوی مرگ می رود من بردباری تو را آزموده ام و بلاها سخت
[ صفحه 18]
و دشوارند تو را فدای زنده ماندن نجیب فرزند نجیب كرده ام. [7] .
و آنگاه كه پیامبر صلی الله علیه و سلم گروهی را به حبشه فرستاد حضرت ابوطالب علیه السلام سیزده نفر را به سوی نجاشی گسیل داشت تا از وی بخواهند با مسلمانان خوش رفتاری كند مشركان در سال هفتم بعثت از حربه ای دیگر استفاده كردند. آنان با هم پیمان بستند تا هر نوع رابطه با بنی هاشم را قطع كنند. [8] .
[1] مجله ي كوثر، سال دوم، شماره ي 20، آبان 1377 شمسي، ص 85.
[2] مجله ي كوثر، سال دوم، شماره ي 20، آبان 1377 شمسي، ص 85.
[3] مجله ي كوثر، سال دوم، شماره ي 20، آبان 1377 شمسي، ص 84 و 85.
[4] مجله ي كوثر، سال دوم، شماره ي 20، آبان 1377 شمسي، ص 84 و 85.
[5] مجله ي كوثر، سال دوم، شماره ي 20، آبان 1377 شمسي، ص 84.
[6] مجله ي كوثر، سال دوم، شماره ي 20، آبان 1377 شمسي، ص 84.
[7] مجله ي كوثر، سال دوم، شماره ي 20، ص 84.
[8] مجله ي كوثر، سال دوم، شماره ي 20، ص 84.